سبک سورئالیسم یک جریان هنری است که در دهه 1920 میلادی ظهور یافت. این جریان هنری بر ترسیم تصاویر و ایدههایی تمام عیار، غیرمنطقی و خارج از آنچه در دنیای واقعی قابل تصور است تمرکز دارد. هدف اصلی سورئالیسم نشان دادن واقعیتهای ناخودآگاه و بیهویتیهایی است که در زمانی که فرد به حالت خواب یا رویا میرود، بر میآیند.
در نقاشیها و آثار هنری سورئالیستی، ارتباطات ناگهانی و غیرمنتظره بین اشیاء و موجودات مختلف وجود دارد. این جریان هنری از طریق ایجاد اتصالات غیرمنتظره و پیوندهای بصری بین عناصر مختلف، درک جدیدی از واقعیت را به نمایش میگذارد.
سورئالیسم نه تنها در نقاشی و هنر تجسمی بلکه در ادبیات، فیلمسازی و موسیقی هم به کار گرفته میشود. شخصیتها، صحنهها و رویدادهای غیرمعمول و خیره کننده به جای قوانین منطقی و عقلانی عمل میکنند. به عنوان مثال، نقاشی “پرستاران خواب” از رنه ماگریت به خوبی سبک سورئالیسم را نشان میدهد. در این اثر، پرستاران با چهرههای خوابیده و بیجامه در اطراف یک تخت بیمارستان نشسته اند و یک اتاق پر از اشیاء و وسایل عجیب و غریب است. سورئالیسم به عنوان یک جریان هنری تأثیرات گستردهای داشته است و هنرمندان معروفی مانند سالوادور دالی، رنه ماگریت، ماکس ارنست و آندره برتون در این جریان فعالیت داشتهاند.
برخی از معروفترین آثار سورئالیسم عبارتند از:
مسخ نرگس – سالوادور دالی
عشاق – رنه ماگریت
“گرنیکا” (Guernica) – پابلو پیکاسو
تداوم حافظه- سالوادور دالی
این فقط نمونهای از آثار سورئالیسم است و هنرمندان دیگر نیز در این جریان هنری آثار مهمی خلق کردهاند. برای اطلاع از سبک کوبیسم کلیک کنید.